Şerhu vikâyeti’r-rivâye fî mesâ’ili’l-hidâye / Ubeydullah b. Mes'ûd.
Yer Numarası
Y.I/0196
Dil Kodu
Arapça
Yazar
Eser Adının Farklı Biçimi
Şerhu’l-vikāye
Sadrü’ş-şerî'â
Sadrü’ş-şerî'â
İstinsah Bildirimi
[t.y.]
Fiziksel Niteleme
260b varak ; 230x130 - 160x75 mm.
Yaprak, satır ve sütun sayısı: 260 yaprak (520 sayfa), ortalama 17 satır.
Yazı türü: Ta'lik.
Mürekkep rengi: Siyah, başlıklar kırmızı.
Kağıt özellikleri ve filigran bilgisi: Filigranlı.
Yaprak, satır ve sütun sayısı: 260 yaprak (520 sayfa), ortalama 17 satır.
Yazı türü: Ta'lik.
Mürekkep rengi: Siyah, başlıklar kırmızı.
Kağıt özellikleri ve filigran bilgisi: Filigranlı.
Zahriye Bilgileri (Münavele, Mütalaa, Temellük vb)
Eserin zahriyesinde bilgi yoktur.
Ketebe Kaydı
Eserde ketebe kaydı yoktur.
Notlar
Eser mensurdur.
Eserin derkenarında konularla ilgili açıklamalar vardır.
“Şerhu’l-Vikāye (Leknev 1872-1873, 1883; Delhi 1888, 1889; Kazan 1318; Kahire 1318-1322/1900-1904, Abdülhakîm el-Efgānî’nin Keşfü’l-hakāʾik şerhu Kenzi’d-dekāʾik adlı eserinin kenarında; Karaçi 1407/1987, Keşfü’l-hakāʾik şerhu Kenzi’d-dekāʾik adlı eserin kenarında). Müellifin lakabıyla özdeşleşip Sadrü’ş-şerîʿa olarak da anılan bu eser, dedesi Burhânüşşerîa Mahmûd’un kendisi için kaleme aldığı ve Hanefî mezhebinde dört muteber fıkıh metninden biri kabul edilen Vikāyetü’r-rivâye’nin en meşhur şerhidir. Sadrüşşerîa daha önce en-Nukāye adıyla ihtisar ettiği bu eseri oğlu Mahmûd’un isteği üzerine şerh etmeye başlamış, ancak onun vefatından sonra Safer 743’te (Temmuz 1342) tamamlayabilmiştir. Medreselerde okutulan temel eserlerden biri haline gelen şerh üzerine pek çok hâşiye, ta‘lik ve risâle yazılmıştır. Başlıca hâşiyeleri arasında Hayâlî, Kara Sinan, Niksârî, Yâkub Paşa, Ahîzâde Yûsuf Efendi (Zahîretü’l-ʿukbâ fî şerhi Sadri’ş-şerîʿati’l-ʿuzmâ, Kalküta 1245; Leknev 1873, 1882, 1304; Kanpûr 1878), Fenârî Hasan Çelebi, Hüsâm Çelebi, Amasyalı Hatibzâde Muhyiddin Mehmed Karabâğî, Kutbüddin Merzifonî, Hâfız-ı Acem, Hafîd et-Teftâzânî (el-Hidâye li-îzâhi mâ fî Şerhi’l-Vikāye), İsâmüddin el-İsferâyînî, Birgivî, Şeyhülislâm Kadızâde Ahmed Şemseddin, Hasan Kâfi Akhisârî, Kara Kemal el-Karamânî, Abdülhay el-Leknevî (ʿUmdetü’r-riʿâye fî halli Şerhi’l-Vikāye, Leknev, ts.; Delhi 1916; Kûittah [Quetta] 1986; es-Siʿâye fî keşfi mâ fî Şerhi’l-Vikāye, Lahor 1976, 1987) ve Salâh Muhammed Ebü’l-Hâcc’ın (Müntehe’n-nikāye ʿalâ Şerhi’l-Vikāye, Amman 2006) çalışmaları sayılabilir“ -- DİA.
Eserin derkenarında konularla ilgili açıklamalar vardır.
“Şerhu’l-Vikāye (Leknev 1872-1873, 1883; Delhi 1888, 1889; Kazan 1318; Kahire 1318-1322/1900-1904, Abdülhakîm el-Efgānî’nin Keşfü’l-hakāʾik şerhu Kenzi’d-dekāʾik adlı eserinin kenarında; Karaçi 1407/1987, Keşfü’l-hakāʾik şerhu Kenzi’d-dekāʾik adlı eserin kenarında). Müellifin lakabıyla özdeşleşip Sadrü’ş-şerîʿa olarak da anılan bu eser, dedesi Burhânüşşerîa Mahmûd’un kendisi için kaleme aldığı ve Hanefî mezhebinde dört muteber fıkıh metninden biri kabul edilen Vikāyetü’r-rivâye’nin en meşhur şerhidir. Sadrüşşerîa daha önce en-Nukāye adıyla ihtisar ettiği bu eseri oğlu Mahmûd’un isteği üzerine şerh etmeye başlamış, ancak onun vefatından sonra Safer 743’te (Temmuz 1342) tamamlayabilmiştir. Medreselerde okutulan temel eserlerden biri haline gelen şerh üzerine pek çok hâşiye, ta‘lik ve risâle yazılmıştır. Başlıca hâşiyeleri arasında Hayâlî, Kara Sinan, Niksârî, Yâkub Paşa, Ahîzâde Yûsuf Efendi (Zahîretü’l-ʿukbâ fî şerhi Sadri’ş-şerîʿati’l-ʿuzmâ, Kalküta 1245; Leknev 1873, 1882, 1304; Kanpûr 1878), Fenârî Hasan Çelebi, Hüsâm Çelebi, Amasyalı Hatibzâde Muhyiddin Mehmed Karabâğî, Kutbüddin Merzifonî, Hâfız-ı Acem, Hafîd et-Teftâzânî (el-Hidâye li-îzâhi mâ fî Şerhi’l-Vikāye), İsâmüddin el-İsferâyînî, Birgivî, Şeyhülislâm Kadızâde Ahmed Şemseddin, Hasan Kâfi Akhisârî, Kara Kemal el-Karamânî, Abdülhay el-Leknevî (ʿUmdetü’r-riʿâye fî halli Şerhi’l-Vikāye, Leknev, ts.; Delhi 1916; Kûittah [Quetta] 1986; es-Siʿâye fî keşfi mâ fî Şerhi’l-Vikāye, Lahor 1976, 1987) ve Salâh Muhammed Ebü’l-Hâcc’ın (Müntehe’n-nikāye ʿalâ Şerhi’l-Vikāye, Amman 2006) çalışmaları sayılabilir“ -- DİA.
Eser Kondisyonu
Eser yıpranmıştır.
Cilt Bilgileri
Sırtı kahverengi deri, siyah deri kaplı mukavva, şirazeli, şemseli ve mıklepli cilttir.
Rakabe-İzleme-Takip Kelimesi
Yok.
